Gerade eben in der Wildrezepte-Rubrik (Thread über Heidelbeeren) drauf gekommen:
Die alten Reime die einem die Großeltern früher vorgesagt/vorgesungen haben:
(In "Hunsrücker Platt" (Mosel-, Mittel-, Rheinfränkisch), wer versteht´s?)
"Di-ri-di-ra-di-Rähle, äisch honn ä Sack voll Wääle! Wääle! Wääle hupp-hupp-hupp, äisch honn mej Grombiersopp verschutt!"
Off da Heh, do wäxt de Klee.
Fourra fah mej Gäjlsche.
Wenn mej Vadder in´s Wirtshous geht,
zejht mej Modder ä Mäjlsche.
Wenn se awwa Kaffie drenkt,
pejft se, wie ä Dischdelfink.
Peere von Saarbrecke
hott ä Sack voll Migge.
Haut se geen ä Poschde,
Poschde kracht,
Peere lacht,
Peere fällt en Ohnmacht!
Eia, popeia schlah Biewelche dood.
Läd ma kä Eier un frißt ma mej Brot.
Henna Hennese Hannes sej Hous
hänge honnerd Hemder rous.
Honnerd Hemder hänge rous,
henner Hennese Hannes sej Hous.
Gibbe, gabbe, geije
moaje gehn ma maje.
Moaje gehn ma ent Bäckerschhous
onn huhle ä Korb voll Weck ärous.
Lense wo senn se?
Em Debbe, seh heppe,
se lache, se krache,
so koche onn poche
onn senn noch so hatt wie ä Knoche.
De ihrschde, zwoode onn dredde Abrell,
do scheckt ma die Narre hiehn, wo ma se well.
Unn scheckt ma se end Wirtshous,
dann jaaht se die Frau memm Bese ärous.